De zelfredzame dakloze
Over het eigen-kracht-criterium bij beslissingen
over toegang tot maatschappelijke opvang
Gemeenten bieden dakloze mensen zonder psychiatrische problemen of verslaving opvang in de vorm van
een algemene voorziening, maar dit is niet of nauwelijks juridisch afdwingbaar. Dakloze mensen zonder
psychische problemen of verslavingsproblematiek worden in feite geacht zichzelf te redden, al dan niet met
behulp van het eigen netwerk of aanvullende particuliere initiatieven. De verwachtingen die de overheid
heeft van de dakloze burger en zijn netwerk zijn niet reëel. De Staat zou objectieve criteria moeten invoeren
aan de hand waarvan kan worden bepaald of er sprake is van individuele nood die opvang rechtvaardigt.
Het uitsluiten van de toegang tot opvang op basis van het ‘eigen-kracht-criterium’ kan leiden tot maatschappelijke teloorgang. Om die reden dient het criterium niet restrictief te worden uitgelegd.
bron en nog meer informatie : Jochem Westert & Caroline de Groot1
https://www.straatjurist.nl/wp-content/uploads/2013/09/2017-NJB44_ART_1-Zelfredzame-dakloze.pdf